Friday, May 4, 2012

kawan atau sahabat..?

Bismillah..

Assalamualaikum..

Lama nya tak update blog nie..dah kaku rasanya nak menulis..harap-harap boleh mula menulis balik lepas nie..background pun dah baru kan..hehe..:)

tengah duduk lepak sorang-sorang dalam bilik tiba-tiba terdetik nak cakap pasal satu topik nie..tentang kehidupan seharian..

kita hidup dalam dunia nie bukan sorang-sorang kan..wujud nya kita pun hasil dari kisah dua orang insan..mak ayah kita..so,,jangan la pandai-pandai cakap "aku hidup sorang pun boleh"..ceh..!

selain keluarga,, kita ada kawan sekeliling kita..kawan nie termasuklah kawan lelaki atau perempuan..itu bukan masalah sekarang nie..tak kesah la korang nak kawan dengan lelaki saja ke..dengan perempuan saja ke..itu hal korang..yang menjadi masalah sekarang,,cuba tengok semua kawan yang korang ada tue..berapa ramai..?50..?100..?200..?itu pun belum jadi masalah.."bila nak masuk masalah nie..??"..sabar-sabar..hehe..

kita mungkin ramai kawan,,sampai kita rasa dalam dunia kita la yang paling ramai kawan,,orang lain takdak kawan seramai kita...tahniah laaa...! TAPI,,berapa ramai kawan korang tue yang boleh upgrade jadi sahabat..?haaaa,,itu la masalah hari nie...haha..


beratus kawan sekali pun belum tentu korang dapat jumpa seorang sahabat yang sanggup gadai nyawa untuk korang.."ish,,melampau sampai gadai nyawa"..ok ok,,kita tukar la,,gadai duit...berapa ramai kawan yang korang ada tue sanggup bagi bantuan duit time korang memerlukan..highlight kan BAGI BANTUAN..bukan bagi pinjam..kalau bagi pinjam majoriti kawan kita mampu...masalah sekarang bagi bantuan kewangan tanpa bayar balik..."alah,,kalau setakat lima ringgit apa ada hal..member member"...

mari kita masuk satu situasi yang aku reka sendiri...takdak kena mengena dengan yang kenal atau tak kenal..

korang dapat satu berita kecemasan yang menyebabkan korang kena balik kampung dengan segera..kecemasan itu ialah kucing korang nak beranak songsang..ok,,dapat bayangkan..?cemas tue..! tapi,,dari tempat korang kerja/belajar ke rumah kena naik bas express Shamisha-dua-tingkat-aircond-sejuk-menggigil-tak-hengat...bas lain tak kan pegi stesen bas tempat korang tue selain bas Shamisha tadi..tambang bas RM40 sehala..


mak korang dekat rumah dah lima enam kali telefon merayu-rayu suruh balik sebab kucing korang nie taknak beranak selagi korang tak balik.."mengada punya kucing"..duit dalam poket ada RM20 je...tue pun cukup cukup untuk makan seminggu..jadi,,dengan muka penuh simpati,,korang mengadu dekat sorang kawan..

"kay (bukan nama sebenar), aku kena balik kampung nie..ada kecemasan..kalau boleh aku nak pinjam duit kau dalam 50 hengget buat tambang" (sebab kecemasan perlu dirahsiakan) haha..

apa tindakan korang..?


  1. sebagai kawan,,korang akan hulur RM50.."nah,,kau balik la malam nie..kalau boleh ganti balik duit aku nie lepas kau balik ek"
  2. sebagai sahabat, korang hulur RM100.."nah tambang balik kau..yang lebih tue kau buat la apa yang kau rasa perlu..aku tolong..nanti bayar kat aku 50 hengget je la"

nampak tak..?benda simple.."cakap senang laa,,cuba kau dalam keadaan tue,,mampu bagi 50 hengget?"

ok ok,,itu cuma contoh nak bezakan sahabat dengan kawan..banyak lagi kes-kes lain yang remeh temeh..

aku tak nafikan,,sebenarnya kadang-kadang aku pun bersikap macam tue..kita belum sampai satu tahap yang kita boleh letak kepercayaan pada sorang kawan tue lebih dari segalanya..kadang-kadang bila member aku mintak tolong sesuatu,,dan dan masa tue ada hal nak buat.."eh,,aku lupa la semalam aku dah janji dengan timah (bukan nama sebenar) nak keluar sama..sori la tak dapat nak tolong kau"

alasan..yes..!bila kita tak sudi nak tolong atau kita tak nak buat sesuatu perkara tue,,macam-macam alasan muncul..masa tue la baru ingat assignment tak siap,,kain tak basuh,,tayar kereta pancit...seribu satu alasan..maka sedar lah kita bahawa kita belum mampu jadi sahabat pada orang tue dan jalan salah kan sapa-sapa kalau kita belum punya sahabat..


kesimpulannya,,,tak kesah sapa pun orang yang mintak bantuan,,selagi mampu kita tolong..yang baik dibalas baik...yang kurang baik kita perbaiki..:)






No comments: