Thursday, May 10, 2012

emak = ibu = mama = mummy

assalamualaikum....



banyak betul trending dekat fesbuk pasal keharaman menyambut hari ibu kan..?tak kesah la apa pun pandangan masing masing yang pasti semua orang sayang mak dia tak kira hari..ada ke orang tak sayang mak..??meh sini jumpa aku,,nak bagi penyepak..hehe..

entry kali nie bukan sebab hari ibu atau apa apa yang berkaitan..entry nie aku tulis sorang sorang dalam bilik lepas isyak saat tiba tiba rindu mak aku...hebat kannn...hehe..dalam minggu nie boleh kata hari hari mak aku call..mak yang call anak tau..betapa tak guna nya anak ini..sorry maa..tapi bila bercakap dengan mama tak penah la serius..boleh cramp perut dibuatnya..hehe..

mak aku kawen umur 19 tahun dengan ayah aku laaaa..umur dia doploh (20) tahun aku pun wujud dekat dunia nie..so beza umur dengan mama 20 tahun..senang nak kira kan...sekarang aku dah 2* tahun...sepatutnya dah kena kawen nie...kata nak ikut jejak mama..haha...."kau umur 20 lebih pun masak nasik tak lepas dah menggeletis nak kawen"..zaman dah berubah..orang dulu lepas SPM masak rendang pun expert dah..zaman tue takdak pun kelas memasak bagai...sekarang nie masak air pun cerek boleh meletop..tak reti guna...hahaha...terasa..?teett..!


mak aku cakap kannn,,dulu masa kecik kecik kerja aku nanges jeeee...bangun tido sampai nak tido balik nanges jee...nak kata lapar, makan tak hengat...hehe..orang kata kan,,anak sulong perempuan memang kuat nanges...so aku nie dalam kalangan anak sulong yang normal la kan..?haha..

dulu kecik ak kecik manja tak hengat...kena marah sikit merajuk sampai malam tahan tak makan duduk dalam bilik cakap sorang sorang...hahaha..sekarang habit tue ada sikit lagi..aku tak boleh nak tahan air mata bila parents aku tak bagi something yang aku nak...contoh nya aku nak keluar dinner dengan member..tiba2 malam tue mak aku cakap "tak payah laa,,banyak dah makanan dekat rumah nie"..jawapan aku tetap ok tapi air mata dah bergenang....kadang kadang jatuh la jugak air mata tue...dari sekecik kecik hal semua nak nanges kalau tak dapat..huhu



tradisi tue diwarisi oleh adik lelaki bongsu...bila aku balik rumah,,kami berdua la saing saing nak mintak perhatian...sampai ayah cakap "yang sulong dengan yang bongsu sama je"...haha...bila lagi nak meriahkan rumah..dah la tak selalu ada dekat rumah..bila dah balik sesekali kecoh tak hengat..

mak aku disiplin dia tinggi...dari dia beranak kan aku sampai sekarang..disiplin penjagaan diri dia..disiplin jaga family..orang yang sangat cermat...dulu kecik kecik kalau aku pecah kan sebijik pinggan dia punya penangan macam satu set pinggan yang pecah...sayang pinggan lebih pada sayang anak....tue pikiran aku dulu time kecik laa...sekarang kalau adik adik aku yang buat macam tue aku senyum je...dah boleh hafal dialog nya.."habis pinggan mama..tak reti pelan pelan ke bawak tue..berlari je..!!"...haha...:D

dah besar nie pun kena ikut disiplin dia...try la bangun tido lewat sikit...mau terbalik katil dalam bilik tue...hehe...terlewat je sikit dia mesti dah tunggu nak pergi pasar..kadang kadang aku nie tak sempat nak mandi sebelum pegi pasar....cuak punya pasal...korang ade..?haha...


tapi,,aku tak pernah rasa dia abaikan keperluan dengan kehendak kitorang 4 beradik...cakap la ape kitorang nak,,lambat atau cepat mesti dapat..baru baru nie aku saje request mintak pos kan baju untuk dinner..saja gatal mulut cakap...terus mak aku setuju...siap pos dua tiga pasang lagi...nasib baik kek coklat tak boleh pos..kalau tak mahu sampai dengan kek coklat sekali..hehe..

satu lagi kelebihan mak aku....kreatif..rajin..dari aku kecik sampai sekarang tak habis habis dengan kraftangan..malang nya anak sulong beliau nie KERAS TANGAN..haha...takdak mewarisi langsung...

orang cakap muka aku ikut muka ayah...makanya bila berjalan dengan mak aku orang akan tanya "sapa nie kak..?"..dengan selamba mama jawab.."kawan"..tak pun "adik"..sambil sengih sengih..tinggi dah lebih kurang,,muka tak berapa nak sama..memang orang pecaya la aku nie adik..berasap je hidung aku dengar nya...tapi ada jugak bangga bila orang cakap macam tue..bangga sebab ada mak yang nampak muda...:)



sebenar nya masa aku tulis entry nie aku rindu sangat dengan family esp. mama....rindu nak berkelahi..rindu nak keluar jalan berdua..rindu nak masak sama sama...rindu nak gosip..ah..banyak lagi la aku rindu...dah dekat tiga bulan tak jumpa....huhu

apa pun,,kalau korang baca entry nie,,jom la sama sama doakan kesihatan mak aku sentiasa ok..dipanjangkan umur..murah rezeki..boleh share rezeki dengan anak dia nie..hehe...Al-fatihah untuk semua ibu-ibu di dunia..terima kasih MAMA...:')






Friday, May 4, 2012

kawan atau sahabat..?

Bismillah..

Assalamualaikum..

Lama nya tak update blog nie..dah kaku rasanya nak menulis..harap-harap boleh mula menulis balik lepas nie..background pun dah baru kan..hehe..:)

tengah duduk lepak sorang-sorang dalam bilik tiba-tiba terdetik nak cakap pasal satu topik nie..tentang kehidupan seharian..

kita hidup dalam dunia nie bukan sorang-sorang kan..wujud nya kita pun hasil dari kisah dua orang insan..mak ayah kita..so,,jangan la pandai-pandai cakap "aku hidup sorang pun boleh"..ceh..!

selain keluarga,, kita ada kawan sekeliling kita..kawan nie termasuklah kawan lelaki atau perempuan..itu bukan masalah sekarang nie..tak kesah la korang nak kawan dengan lelaki saja ke..dengan perempuan saja ke..itu hal korang..yang menjadi masalah sekarang,,cuba tengok semua kawan yang korang ada tue..berapa ramai..?50..?100..?200..?itu pun belum jadi masalah.."bila nak masuk masalah nie..??"..sabar-sabar..hehe..

kita mungkin ramai kawan,,sampai kita rasa dalam dunia kita la yang paling ramai kawan,,orang lain takdak kawan seramai kita...tahniah laaa...! TAPI,,berapa ramai kawan korang tue yang boleh upgrade jadi sahabat..?haaaa,,itu la masalah hari nie...haha..


beratus kawan sekali pun belum tentu korang dapat jumpa seorang sahabat yang sanggup gadai nyawa untuk korang.."ish,,melampau sampai gadai nyawa"..ok ok,,kita tukar la,,gadai duit...berapa ramai kawan yang korang ada tue sanggup bagi bantuan duit time korang memerlukan..highlight kan BAGI BANTUAN..bukan bagi pinjam..kalau bagi pinjam majoriti kawan kita mampu...masalah sekarang bagi bantuan kewangan tanpa bayar balik..."alah,,kalau setakat lima ringgit apa ada hal..member member"...

mari kita masuk satu situasi yang aku reka sendiri...takdak kena mengena dengan yang kenal atau tak kenal..

korang dapat satu berita kecemasan yang menyebabkan korang kena balik kampung dengan segera..kecemasan itu ialah kucing korang nak beranak songsang..ok,,dapat bayangkan..?cemas tue..! tapi,,dari tempat korang kerja/belajar ke rumah kena naik bas express Shamisha-dua-tingkat-aircond-sejuk-menggigil-tak-hengat...bas lain tak kan pegi stesen bas tempat korang tue selain bas Shamisha tadi..tambang bas RM40 sehala..


mak korang dekat rumah dah lima enam kali telefon merayu-rayu suruh balik sebab kucing korang nie taknak beranak selagi korang tak balik.."mengada punya kucing"..duit dalam poket ada RM20 je...tue pun cukup cukup untuk makan seminggu..jadi,,dengan muka penuh simpati,,korang mengadu dekat sorang kawan..

"kay (bukan nama sebenar), aku kena balik kampung nie..ada kecemasan..kalau boleh aku nak pinjam duit kau dalam 50 hengget buat tambang" (sebab kecemasan perlu dirahsiakan) haha..

apa tindakan korang..?


  1. sebagai kawan,,korang akan hulur RM50.."nah,,kau balik la malam nie..kalau boleh ganti balik duit aku nie lepas kau balik ek"
  2. sebagai sahabat, korang hulur RM100.."nah tambang balik kau..yang lebih tue kau buat la apa yang kau rasa perlu..aku tolong..nanti bayar kat aku 50 hengget je la"

nampak tak..?benda simple.."cakap senang laa,,cuba kau dalam keadaan tue,,mampu bagi 50 hengget?"

ok ok,,itu cuma contoh nak bezakan sahabat dengan kawan..banyak lagi kes-kes lain yang remeh temeh..

aku tak nafikan,,sebenarnya kadang-kadang aku pun bersikap macam tue..kita belum sampai satu tahap yang kita boleh letak kepercayaan pada sorang kawan tue lebih dari segalanya..kadang-kadang bila member aku mintak tolong sesuatu,,dan dan masa tue ada hal nak buat.."eh,,aku lupa la semalam aku dah janji dengan timah (bukan nama sebenar) nak keluar sama..sori la tak dapat nak tolong kau"

alasan..yes..!bila kita tak sudi nak tolong atau kita tak nak buat sesuatu perkara tue,,macam-macam alasan muncul..masa tue la baru ingat assignment tak siap,,kain tak basuh,,tayar kereta pancit...seribu satu alasan..maka sedar lah kita bahawa kita belum mampu jadi sahabat pada orang tue dan jalan salah kan sapa-sapa kalau kita belum punya sahabat..


kesimpulannya,,,tak kesah sapa pun orang yang mintak bantuan,,selagi mampu kita tolong..yang baik dibalas baik...yang kurang baik kita perbaiki..:)